ر پیشگوییهای گذشتگان در بارۀ حوادث آخرالزّمان، به واژهها و عباراتی برمیخوریم که بیشک، به برخی اختراعات و صنایع زمان حاضر اشاره دارند و از ظهور امام مهدی(علیه السلام) در این عصر خبر می دهند.
ماه تابان
در روایات اسلامی از پدیدارشدن چیزهایی به شکل «ماه تابان» و «قبّههایی از نور»، یاد شده است که بیشباهت به بشقابهای پرندۀ امروزین نیستند؛ وسایل پرندهای که قادرند خود را در هالهای از نورهای متراکم با رنگهای گوناگون پنهان کنند و مانند ماه شب چهاردهم در آسمان ظاهر شوند.
امام علی(علیهالسّلام) در بیان برخی نشانههای ظهور میفرماید:
. . . برای شما ماه تابان آشکار میشود . . .(1).
اگرچه بعضی صاحبنظران احتمال میدهند که «ماه تابان» در این گونه روایات، کنایه از امام مهدی(علیهالسّلام) باشد، میتوان گفت در اینجا چیزی شبیه ماه مورد نظر است که پیش از ظهور آشکار میگردد(2).
امام باقر(علیهالسّلام) ورود امام مهدی(علیهالسّلام) از سرزمین حجاز به کشور عراق را چنین گزارش میکند:
فرود میآید ]مهدی[، هنگام فرودآمدنش در پشت کوفه (نجف)،
در هفت قبّه از نور که مشخّص نیست او در کدامین آنهاست . . . (3).
البتّه ماهیت قبّههای نور یادشده در این حدیث برای ما ناشناخته است و نمیدانیم که آنها ابرهایی متراکماند یا هالههایی از نور به دور جرمهایی فلزّی میباشند.
گفتنی است، گرچه برخی متون باستانی حاکی از وجود بشقابهای پرنده یا چیزهایی شبیه به آنها در گذشتههای دور است، در روزگار ما از سال 1943م، چنین پدیدهای رفتهرفته در آسمان مناطق مختلف کرۀ زمین پدیدار شد و مورد توجّه محافل علمی و رسانههای خبری قرار گرفت، و چنان که میدانید، مدّتی است رؤیت آن در برخی مناطق جهان، خصوصاً ایران، رو به فزونی نهاده است.
همچنین شایستۀ یادآوری است، برخی کارشناسان ساخت بشقاب پرنده را به موجودات فرازمینی و عدّهای نیز آن را به موجودات زمینی، مانند انسانها و جنها، نسبت میدهند.(4)
به گفتۀ گروهی از پژوهشگران و نویسندگان، بشقاب پرنده پیشرفتهترین ماشین پرنده در عصر حاضر است که آلمانیها پیش از جنگ جهانی دوم آن را اختراع نمودند. سپس روسها و امریکاییها به فنآوری ساخت این وسیله دست یافتند.
دارندگان بشقاب پرنده که از آن برای جاسوسی و کسب اطّلاعات سرّی، خصوصاً پیش از آغاز جنگ، بهره میگیرند، همواره میکوشند با نسبتدادن این وسیلۀ پرنده به موجودات فرازمینی، چگونگی ساخت و طرز کارش را از دیگران مخفی نگه دارند، و بدین طریق، نوعی ترسِ ناخودآگاه را در دل ملّتها بیفکنند.
بشقاب پرنده دارای اندازهها و شکلهای گوناگون است و به طور متعارف، مانند بیضیای با گنبدی بر روی آن (کاسهای وارونه روی بشقاب) میباشد. گاه تاریک و به صورت دستگاهی تیره و سخت دیده میشود و زمانی روشن و به شکل قرص ماه درخشان یا کرۀ آتشین، با رنگهای مختلف و خیرهکننده ظاهر میگردد.
این وسیله که بدون چرخ و بال است، قابلیّت ایستادن در هوا، شتاب زیاد و چرخش سریع در آسمان را دارد. دارای حرکت رعدآسای عمودی و فرود ملایم است. میتواند در داخل یک حبابِ نسبی خلأ حرکت کند که این امر مانع از برخورد ذرّات جو با بدنه و گرمشدن و شنیدهشدن صدای آن میگردد. معمولاً آرام و بیصدا حرکت میکند و قادر است نیروی جاذبۀ گرانشی زمین را خنثا سازد.
بشقاب پرنده با ایجاد میدان مغناطیسی قوی، سیستمهای رادیویی و الکترونیکی را مختل نموده، یا از کار میاندازد، و بدین روش، خود را از دید رادارها پنهان و از تیررس سلاحهای متعارف دور نگاه میدارد. همچنین استفاده از سیستم مولّد نیروی دافعه، دستگاه و سرنشینان آن را از اصابت تیر در امان نگه میدارد.
بر پایۀ مشاهدات در سراسر جهان، این وسیله، بیشترْ شبها بین ساعات 20 تا 2 بامداد، و معمولاً در مناطق دورافتاده، کمجمعیّت و نزدیک جادّههای کم رفت و آمد، فرود میآید. طبق گزارشها، سرنشینان بشقاب پرنده همان انسانهای زمینیاند که گاه برای پنهانکاری، یا به دلایلی دیگر، از کلاه و لباسی شبیه کلاه و لباس فضانوردان استفاده میکنند. آنان با مردم مناطق مختلف جهان به زبانشان سخن میگویند و با امکاناتی که در اختیار دارند، میتوانند فشار جو، بیوزنی و نیروی جاذبۀ گرانشی زمین را تحمّل نموده، در هوا به پرواز درآیند.
گاه از بشقاب پرنده یا به وسیلۀ سرنشینان آن نوری تابیده میشود که با برخورد به انسان، بیحسّی و فلج موقّتی ایجاد میکند.(5).
1. روضة الکافی ، ج 8 ، ص 47، ح 22.
2. در این باره، رک: بحار الأنوار، ج 51 ، ص 130، ذیل ح 24، توضیحات مرحوم محمّدباقر مجلسی.
3. التفسیر، ج 1، ص 214، ح 405، سورۀ بقره.
4. نگارنده.
5. با استفاده از: کتاب ارزشمند «بشقاب پرنده»، تألیف دانشمند و پژوهشگر فرزانه، استاد دکتر ایرج ملکپور.
خر درخشان
به دلیل آنکه پیامبر خدا عیسیمسیح(علیهالسّلام) از میان چهارپایان سواری، فقط بر خر مینشست و در حالی که بر خری سوار بود، وارد اورشلیم گردید(1)، در روایات اسلامی، در بارۀ وسیلۀ جابهجایی مسیح دروغین یا دجّال نیز واژۀ «خر» به کار رفته است.
با تأمّل در احادیث اسلامی، مییابیم که دجّال، برای پیشبرد کارهایش و جلب توجّه مردم و فریب آنان، از پیشرفتهترین وسایل نقلیّۀ موجود در آخرالزّمان بهره میگیرد.
امام علی(علیهالسّلام) خر دجّال را با واژۀ «اَقْمَر ـ به معنای «درخشان» و «سفید» ـ وصف نموده است که این دو معنا بر بشقابهای پرندۀ درخشان و هواپیماهای سفید امروزی قابل انطباقاند و به نظر میرسد درخشان یا سفیدبودن وسیلۀ جابهجایی دجّال مزیّتی برای آن به شمار میرود؛ همان گونه که در میان خران نیز، خر سفید از خر تیرهرنگ با ارزشتر است:
آگاه باش! بیگمان دجّال . . . هنگام قحطی شدید، سوار بر خری درخشان
که هر گامش یک میل(2) است، خروج میکند و زمین برای وی،
آبشخور(3) به آبشخور، درنوردیده میشود. . .(4).
برای آنکه ماهیّت خر دجّال برای خوانندگان گرامی بیشتر آشکار گردد، دو حدیث دیگر را نیز یادآور میشویم.
حذیفه از رسول خدا(صلّیاللهعلیهوآله) روایت کرده است:
. . . دجّال . . . بر خری دمبریده سوار میشود
که میان دو گوشش چهل ذراع(5) است. . .(6).
ظاهراً این روایت به هواپیماهای غولپیکر امروزی اشاره دارد که فاصلۀ بین دو بال برخی از آنها به حدود 20 متر (40 ذراع) میرسد.
کعبالأحبار از وَهْب بن مُنَبِّه نقل کرده است:
. . . دجّال خروج میکند . . . سوار بر خری بیچشم، و سر و دست و پا شکسته،
که از آن مارها بیرون میآیند، و پشتخمیده است . . .(7).
گویا این حدیث به بشقابهای پرندۀ امروزی اشاره دارد که مانند هواپیماهای متعارف، دارای چراغ در قسمت جلو (چشم)، دماغه (سر)، دست (بال) و پا (چرخ) نیستند و پشتی برجسته دارند.
بیشک، مارهایی که از خر دجّال بیرون میآیند، همان بمبها و موشکهایند.
1. صاحبنظران، خرسواریِ عیسیمسیح(علیهالسّلام) را نشانۀ فروتنی و صلحجویی آن بزرگوار می دانند؛ زیرا این حیوان، از دیگر چهارپایان سواری ارزانتر، رامتر و کوتاهقدتر است و در میدان رزم به کار نمی رود.
2. واحد مسافت در قدیم، مقدار مسافتی برابر بُرد دید انسان در زمین هموار.
3. واژۀ «مَنْهَل» ـ به کار رفته در متن عربی حدیث ـ در اصل به معنای محلّ آبنوشیدن شتران است و گویا در اینجا به جایگاههای عرضۀ سوخت وسایل نقلیّۀ امروزی، خصوصاً فرودگاهها، اشاره دارد.
4. کمال الدین، ص 477، جزء 2، ب 47، ح 1 (ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر).
5. واحد طول در قدیم که بر فاصلۀ آرنج تا نوک انگشت میانی دست مبتنی بوده است (با استفاده از: دایرة المعارف فارسی، مدخل «ذراع»).
6. عقد الدرر، ص 339، ب 12، ف 2.
7. عقد الدرر، ص 369، ب 12، ف 2 (ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر).
مارهای بالدار
خالد بن ابیعمران نقل کرده است:
از حذیفة بن یمان در بارۀ زمامدارانی که رهبری این امّت (مسلمانان)
را به دست میگیرند، پرسش شد. حذیفه در پاسخ، خلافت ابوبکر،
عمر، عثمان، علی و بنیامیّه و سپس خلافت بنیعبّاس(1)
را یادآور شد، و پس از آن، سفیانی، یأجوج و مأجوج، جنبنده، دجّال،
فرورفتن، مسخشدن و مارهای بالدار ساکن در هوا را یاد کرد،
و سپس برآمدن خورشید از مغرب را یاد نمود(2).
به نظر میرسد، عبارت «مارهای بالدار ساکن در هوا» در کلام حذیفه، به آن دسته از هواپیماها، موشکها، ماهوارهها و سفاین فضایی امروزین اشاره دارد که شکلی مارگونه دارند و در پهنۀ آسمان در پرواز یا به دور زمین در گردشاند.
کعبالأحبار، از آنچه در بارۀ خرابی برخی سرزمینها در کتابها یافته، چنین گزارش میکند:
. . . امّا هَرات(3)، مارهایی ] بر آن [ فرو میبارند که
نابودی اهل آنجا با آنها خواهد بود. . .(4).
گفتنی است، از زمان تسلّط روسها و گروه طالبان و تهاجم امریکا و متّحدانش به افغانستان، بر مناطقی از این کشور، از جمله هرات، موشکهایی فرود آمده است و بی تردید، در آینده نیز چنین حوادثی تکرار خواهد شد.
نوسترادموس بروز دشمنی و درگیری میان سه حاکم قدرتمند در آخرالزمان را این گونه پیشبینی کرده است:
در پیِ آشکارشدن گیسودار،
سه شاهزادۀ بزرگ دشمنِ یکدیگر خواهند شد.
از ضربههای آسمانی، زمینِ آرام به لرزه درمیآید؛
پو و تیبْر به خروش میآیند، مار بر ساحل افکنده میشود(5).
در بارۀ ستارۀ دنبالهدارِ (گیسودار) مورد نظر پیشگوی فرانسوی، در مبحث «نشانههای نجومی، آشکارشدن ستارگان دنبالهدار»، توضیح دادهایم. مراد نوسترادموس از «مار»، موشکهایی است که در جنگهای امروزی به کار گرفته میشوند.
1. شایان توجّه است، بنی عبّاس در اینجا، هم بنی عبّاس قدیم را شامل می شود که پس از بنی امیّه به حکومت رسیدند، و هم بنی عبّاس جدید را که پیش از سفیانی قدرت را به دست می گیرند.
2. الملاحم، ص 276، بخ 35، ح 220 (ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر).
3. نام شهری در خراسان قدیم که امروز در شمال غربی افغانستان، در کنار رود هَری (هری رود) واقع است (فرهنگ فارسی، بخ اعلام، مدخل «هرات»).
4. کتاب البلدان، ص 525، القول فی همذان (ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر).
5. سانتوری 2، رباعی 43 (متن انگلیسی و فرانسوی آثار نوسترادموس، ترجمۀ یکی از دانشمندان معاصر).
ادامه دارد...
نظرات شما عزیزان: